ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΥΜΠΕΡΗΣ - 1972
Ο Λυμπέρης είχε καταδικαστεί σε θάνατο γιατί έκαψε ζωντανούς τη γυναίκα του, τα δύο παιδιά τους και την πεθερά του. Περιέλουσε το σπίτι του στη Μεταμόρφωση Χαλανδρίου με βενζίνη και έβαλε φωτιά την ώρα που οι δικοί του κοιμόνταν. Οι σχέσεις του ζευγαριού δεν ήταν καλές και εκείνος πίστευε ότι η αιτία του κακού ήταν η πεθερά του.
Στο δικαστήριο είχε υποστηρίξει ότι δεν γνώριζε πως εκείνο το βράδυ μέσα στο σπίτι ήταν και τα παιδιά του. «Αν δεν με πιστεύετε -είχε πει- να με εκτελέσετε αυτήν τη στιγμή». Και τον εκτέλεσαν. Ηταν ο τελευταίος κρατούμενος που του επιβλήθηκε η θανατική ποινή ΤΟ 1972.
ΜΑΝΩΛΗΣ ΔΟΥΡΗΣ - 1994
Τον Ιανουάριο του '94 εκατομμύρια συνειδήσεις συγκλονίζονται από την είδηση που έρχεται από την Ερμιόνη της Αργολίδας. Ο 40χρονος ελαιοχρωματιστής Μανώλης Δουρής, πατέρας 7 παιδιών, βιάζει και σκοτώνει το τελευταίο του παιδί, τον 6χρονο γιο του Νίκο.
«Είμαι ένα μεγάλο κτήνος, αφού κατάφεραν τα χέρια μου με απάνθρωπο τρόπο να κάνουν αυτό που έκαναν. Για μένα δεν έπρεπε να υπάρχει ούτε σωτηρία ούτε λύπηση, μόνο βασανισμός μέχρι να πεθάνω», είπε ο παιδοκτόνος την επόμενη μέρα στο συνάδελφο Γιώργο Μαρνέλλο, που πήγε στην Ερμιόνη και μίλησε μαζί του.
Τότε είχε υποστηρίξει ότι αυτό που έγινε ήταν αποτέλεσμα της αρρώστιας που τον βασάνιζε χρόνια. «Με έπιαναν κρίσεις και δεν έβλεπα μπροστά μου. Ο καθένας με την πάθησή μου το ίδιο μπορεί να έκανε». Ο Μανώλης Δουρής αργότερα αναιρεί την ομολογία του και υποστηρίζει μέχρι και το θάνατό του ότι δεν σκότωσε αυτός το παιδί του.
Ο Δουρής αυτοκτονεί στις 25 Φεβρουαρίου του 1996 στις φυλακές της Τρίπολης, όπου βρισκόταν.Βρέθηκε απαγχονισμένος με καλώδιο της τηλεόρασης το οποίο είχε κρύψει στα ρούχα του στις εξωτερικές τουαλέτες των φυλακών.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ - 1994
Το Σεπτέμβριο του '94 ο 43χρονος αγρότης Νικόλαος Δημόπουλος σκοτώνει με τσεκούρι το 16χρονο γιό του Γιώργο, την ώρα που κοιμόταν, στη Λευκάδα Φθιώτιδας. Το έγκλημα έγινε γιατί ο νεαρός έκανε παρατήρηση στον πατέρα του να σταματήσει να πίνει και να μεθάει. Ο δράστης αρνήθηκε να απολογηθεί και να μιλήσει για την πράξη του.
ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΔΟΥ -1995
Το Νοέμβριο του '95 η Καλλιόπη Αναγνωστίδου, 27 ετών, που έπασχε από έντονα ψυχολογικά προβλήματα, είχε κάνει εφτά απόπειρες αυτοκτονίας, σκοτώνει το τρίχρονο παιδί της, Δημήτρη, στο Αιγάλεω. Το δικαστήριο διέταξε τον εγκλεισμό της γυναίκας σε δημόσιο ψυχιατρείο. Από κει η γυναίκα γράφει γράμματα παντοτινής αγάπης στο γιο της, που η ίδια του είχε αφαιρέσει τη ζωή.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΤΣΟΥΚΑΣ - 1996
Τον Απρίλιο του '96 ο Κώστας Ματσούκας, 35 χρόνων, μικροπωλητής, πατέρας τεσσάρων παιδιών, κάτοικος Αγρινίου, πυροβολεί και σκοτώνει μπροστά στα μάτια του αστυνομικού διευθυντή, του αντιδημάρχου Αγρινίου και ενός φίλου του, τον 5χρονο γιο του Γιάννη. Στη συνέχεια αυτοπυροβολήθηκε, αλλά τραυματίστηκε ελαφρά.
Ο δράστης μόλις μαθαίνει ότι το παιδί του έχει πεθάνει, καταρρέει και φωνάζει ότι το έκανε για να εκδικηθεί τη φίλη του με την οποία είχε αποκτήσει το παιδί και η οποία δεν του έδινε την επιμέλειά του.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΟΣΜΑΣ - 1996
Ο 54χρονος Απόστολος Κοσμάς, μηχανολόγος, επιχειρηματίας, κάτοικος Κηφισιάς, πατέρας τριών αγοριών, σκοτώνει με τσεκούρι μέσα στο σπίτι τους τον πρωτότοκο γιο του Βαγγέλη, 27 χρόνων, ο οποίος αντιμετώπιζε έντονα ψυχολογικά προβλήματα. Στη συνέχεια μεταφέρει το πτώμα του παιδιού του στον Κάλαμο, το περιλούζει με βενζίνη και το καίει.
«Ηταν επικίνδυνος. Υποφέραμε όλοι μας. Μετανιώνω, αλλά νόμιζα ότι έκανα αυτό που έπρεπε», δήλωσε ο παιδοκτόνος.
Ο Κοσμάς, που αντιμετώπιζε προβλήματα με την καρδιά του, πέθανε από έμφραγμα μέσα στις φυλακές.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΤΣΙΦΡΙΚΑ - 1997
Το Φεβρουάριο του '97, η 48χρονη Παναγιώτα Τσιφρικά, μητέρα πέντε παιδιών, δηλητηριάζει την 22χρονη κόρη της Κωνσταντίνα, έγκυο 9 μηνών, γιατί δεν άντεχε την ντροπή, επειδή η κόρη της ήταν ανύπαντρη, στο Κακοτάρι Ηλείας.
«Η Κωστούλα με ξεφτίλισε. Επρεπε να ξεπλύνω την ντροπή και ζητώ η κοινωνία και ο Θεός να με συγχωρήσουν», υποστηρίζει στην απολογία της η Τσιφρικά.
Το Κακουργιοδικείο Ζακύνθου, το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς κρίνει ένοχη την Παναγιώτα Τσιφρικά για ανθρωποκτονία και βίαιη διακοπή κύησης, επιβάλλοντας σε αυτήν φυλάκιση 10 ετών και 6 μηνών, την ελάχιστη των ποινών, με το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου, κάνει όμως δεκτό το αίτημα αναστολής εκτέλεσης της ποινής, με αποτέλεσμα η Τσιφρικά να αφεθεί ελεύθερη, μέχρι να γίνει η δίκη της στο Εφετείο.
Στο δικαστήριο η Τσιφρικά υποστήριξε ότι ποτέ δεν ομολόγησε το φονικό και ότι η αστυνομία την ανάγκασε να γράψει όλα αυτά, ενώ ιχυρίστηκε ότι η κόρη της αυτοκτόνησε.
